Smetanovo nábřeží

Smetanovo nábřeží (tłum. wał lub nasyp Smetany) leży na prawym brzegu Wełtawy, między Placem Krzyżownickim a Mostem Legii. Do połowy XIX w. był tu piaszczysty teren opadający ku rzece. Stały tu domy rybackie i rosły gdzieniegdzie drzewa. Gdy otoczono Stare Miasto murem (za Wacława I), młyny i chaty stały poza murem, który zburzono, gdy powstało Nowe Miasto. Wał - pierwszy nasyp kamienny - wybudowano w latach1841-1945. Ma długość ok. 500 m. Został zaprojektowany przez Bernarda Grubera i zbudowany z granitowych bloków nakładem przedsiębiorcy Vojtěcha Lanna z pieniędzy Czeskich Stanów (reprezentacja szlachty w Czechach). Pierwotnie nazywany Nábřeží lub Staroměstské nábřeží, w 1894 roku przemianowany na Františkovo nábřeží, w roku 1919 na Masarykovo nábřeží, w czasie okupacji niemieckiej Vltavské nábřeží (1940 – 1942), następnie Reinhard Heydrich Ufer (w latach 1942 – 1945). Po wojnie Masarykovo nábřeží (1945 – 1952 ) i Smetanovo nábřeží (1952 - do dziś).

Smetanovo nábřeží z widokiem na Zamek Praski i Małą Stranę - pocztówka z 1910 r. (z mojej kolekcji)

Gracja na Smetanovo nábřeží - widok na Most Karola i Zamek Praski

Smetanovo nábřeží (fot. R. J)

Widoczny na fotografii pokryty sgraffitami (autorstwa Mikoláša Aleša i Františka Ženíška) neorenesansowy, XIX-wieczny budynek mieści od 1936 r. Muzeum Bedřicha Smetany (wejście od tzw. Mostka Navrotnego (Navrotného lávka).
Wystawa, podzielona na trzy części, w całości poświęcona jest życiu i twórczości artystycznej od wczesnego dzieciństwa po schyłek życia kompozytora. W muzeum, obok m. in. rękopisów, pamiętników, korespondencji, fotografii, dokumentów, znajduje się fortepian mistrza.

Smetanovo nábřeží (fot. R. J)

Wyróżniający się czerwonawą fasadą dom stojący na rogu ulicy Smetanovo nábřeží i Karoliny Světlé to wzniesiony w latach 1893-1897 w stylu renesansu holenderskiego i uznawany za jeden z najciekawszych praskich budynków dům Bellevue (zn. piękny widok, piękna perspektywa). Dom obfituje w balkony, wieżyczki, wykusze i arkady. Główną wieżę wieńczy namiotowy dach.

W jednym z apartamentów na najwyższym piętrze mieszkał przez jakiś czas austriacki malarz, poeta i grafik, przebywający w Pradze w latach 1934-1938, Oskar Kokoschka. Później to samo mieszkanie zajął "na chwilę" Jiří Trnka, twórca kreskówek, animator, ilustrator i scenarzysta.

Smetanovo nábřeží (fot. R. J)

W niewielkim parku na Smetanovo nábřeží stoi neogotycka fontanna (Pomník Františka I. lub Krannerova kašna) (widoczna na fotografii). Pomysł budowy pomnika zrodził się w roku 1835, kamień węgielny wmurowano 10 lat później, budowę ukończono w 1850 r. Twórcy budowli to duet: architekt Josef Ondřej Kranner i rzeźbiarz Josef Max. Pomnik jest wieżą (z okalającymi ją drobniejszymi wieżyczkami - sterczynami), pod baldachimem - figura konna cesarza Franciszka I, wokół - posągi postaciujące pokój i dostatek oraz różne dziedziny działalności człowieka, m. in. naukę i sztukę, niżej m. in. Pragę.

W 1919 r., po powstaniu niepodległej Czechosłowacji rzeźbę konną zdemontowano (ze względów ideologicznych) i przeniesiono do lapidarium Muzeum Narodowego.
Fontanna działa zgodnie z pierwotnym założeniem i w pierwotnym kształcie od 2003 r.

Z wyglądu (a raczej na pierwszy rzut oka) nieco przypomina gotycką studnię Schöner Brunnen w Norymberdze.