kościół św. Tomasza (kostel sv. Tomáše)

Kościół św. Tomasza (kostel sv. Tomáše) (Josefská 28/8, Letenská 33/12). Jego historia sięga 1285 roku, gdy król Wacław II założył w Pradze klasztor augustianów-pustelników. Budowa gotyckiego kościoła i klasztornych budynków trwała niemal cały wiek. Część z nich spłonęła najpierw podpalona przez husytów w 1420 roku, następnie w pożarze w 1541 roku. Dzisiejszy kształt klasztoru jest wynikiem XVII-wiecznej przebudowy Giovanniego de Capauli, zaś obecny kościół w stylu barokowym pochodzi z lat 1727-1731 i jest efektem prac Kiliána Ignáca Dientzenhofera. Do wnętrza świątyni prowadzi renesansowy portal z 1617 roku. Nad wejściem – św. Augustyn z 1648 roku, dzieło Hieronima Kohla. Cała fasada jest jedną z najokazalszych w Pradze. Trudno ją docenić, wciśnięta w gąszcz sąsiednich budynków nie daje się objąć wzrokiem. Wnętrze kościoła jest ozdobione rzeźbami m. in. Ondřeja Filipa Quitainera, Ferdinanda Maxmiliána Brokofa (1720-1721), freski ze scenami z życia św. Augustyna (w sklepieniu nawy) i św. Tomasza (w kopule) wyszły spod pędzla Václava Vavřinca Reinera (1728-1730). Na północnej ścianie kościoła można dostrzec malowidła z połowy XIV wieku. W ołtarzu głównym kopia obrazu Rubensa Męka św. Tomasza (niżej) i Św. Augustyn na morskim brzegu (wyżej). Karel Škréta jest autorem dwóch obrazów Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Najświętszej Trójcy (1644), umieszczonych w ołtarzach naprzeciw siebie pod kopułą w prezbiterium. W szklanych relikwiarzach po obu stronach nawy znajdują się relikwie św. Bonifacego i św. Justusa. Barokowe organy z 1751 roku są dziełem Friedricha Fassmanna.